Ես սիրում եմ մթնշաղը նրբակերտ,
Երբ ամեն ինչ երազում է հոգու հետ,
Երբ ամեն ինչ, խորհրդավոր ու խոհուն,
Ցրնորում է կապույտ մութի աշխարհում…
Չըկա ոչ մի սահման դնող պայծառ շող,
Աղմուկի բեռ, մարդկային դեմք սիրտ մաշող.—
Հիվանդ սիրտըդ չի՛ տրտնջում, չի՛ ցավում,
Որպես երազ մոռացումի անձավում.
Եվ թվում է, որ անեզր է ամեն ինչ —
Ու ողջ կյա՛նքդ — մի անսահման քաղցր նինջ…
- Գրի՛ր տրված բառերի բացատրությունը: Մթնշաղ, խոհուն, անձավ, նինջ, խորհրդավոր, անսահման:
Մթնշաղ – մթնալույս
խոհուն – լուրջ
անձավ – քարանձավ
նինջ – քուն
խորհրդավոր – գաղտնիքներ պարունակող
անսահման – բազմաթիվ։
- Բանաստեղծությունն ինչո՞ւ է կոչվում ,,Մթնշաղ,, , նոր վերնագիր հորինի՛ր:
Իմ կարծիքով բանաստեղծությունն կոչվում է ,, Մթնշաղ ,,, քանի որ ամեն – ինչ լուռ էր և աղմուկ չկար։ Նոր վերնագիր ՝ ,, Լուռ աշխար ,, կամ ,, Լռություն ,,։
- Ինչի՞ մասին է, ի՞նչ է ներկայացված:
Իմ կարծիքով, բանաստեղծությունը ներկայացնում է մի հերոսի մասին, որը սիրում էր լռություն և նա մի երազած աշխարհ էր պատկերացնում, որտեղ լռություն է և հանգստություն։
- Գրի՛ր շարադրություն բանաստեղծության տողերից մեկով․
«Ես սիրում եմ մթնշաղը նրբակերտ»
Սիրում եմ, երբ մթնշաղ է․․․ Ամեն ինչ յուրօրինակ գեղեցիկ է թվում, պաղաղ է, հանգիստ։ Կարող ես նստել, մտորել ապագայիդ մասին։ Նայում ես պատուհանից այն կողմ հեռվում լույսեր են վառվում, կարծես՝ աստղիկներ լինեն։ Մթնշաղին քաշաքս կարծես այլ տեսք է ստանում։ Հիանալի է ուսումնասիրել Երևանը մթնշաղին։ Օրվա իմ ամենասիրելի ժամանակն է մթնշաղը․ Այն ինձ ոգևորում է, նոր շունչ է տալիս։ Միշտ չէ, որ արթուն եմ այդ ժամին, բայց չեմ դադարում սպասել օրվա հենց այդ ժամին։