~ Կարոլինա Եսայանի ուսումնական բլոգ~
~ «Միջին դպրոցի» 6.8 դասարան ~
1038. Արտահայտել նշված միավորներով:
Ա) 3/5սմ = 6մմ բ) 3/50կգ = 60գ գ) 5/20ր = 15վ
7/20դմ = 35մմ 4/5տ = 8ց 3/30ժ = 6ր
5/20մ = 250մմ 7/100ց = 7000գ 3/4օր = 18ժ:
1039.
Ա) 77կմ – 35մ=76կմ 1000մ – 35մ=76կմ 965մ
42դմ 2սմ – 7սմ=41դմ 12սմ – 7սմ=41դմ 5սմ
Բ) 15կգ – 670գ=14կգ 1000գ — 670գ=14կգ 330գ
22տ 210կգ – 240կգ =21տ 1210կգ – 240կգ=21տ 970կգ
գ) 18օր – 8ժ=17օր 24ժ – 8ժ=17օր 16ժ
18ժ 20ր – 35ր=17ժ 80ր – 35ժ=17ժ 45ր:
Ես ծնվել եմ 1889-ի ապրիլի 16-ին, երեկոյան ժամը 8-ին, Ուոլվորթի շրջանում, Իսթլեյն փողոցում: Ես լրագիր եմ վաճառել, խաղալիքներ սոսնձել, աշխատել եմ տպարանում, ապակի փչողի արվեստանոցում, բայց գիտեի, որ դրանք ժամանակավոր են, ի վերջո, դերասան եմ դառնալու:
… Հինգ տարեկան հասակում իմ առաջին ելույթի համար ես պարտական եմ մորս… Նա ինձ մենակ չէր թողնում վարձով բնակարանում և սովորաբար հետը (տանել) թատրոն: Հիշում եմ, թե ինչպես կանգնած էի բեմի հետևում, երբ հանկարծ մորս ձայնը խզվեց: Հանդիսականներն սկսեցին ծիծաղել, բղավել. ես չէի հասկանում, թե ինչ է կատարվում: Իսկ աղմուկը գնալով մեծանում էր, և մայրիկս ստիպված եղավ բեմից հեռանալ: Նա սաստիկ հուզված էր, վիճում էր տն□րենի հետ: Հանկարծ տնօրենն ասաց, թե կարելի է նրա փոխարեն ինձ թողնել բեմ, և ձեռքիցս բռնած՝ ինձ բեմ տարավ ու (թողնել )այնտեղ մենակ:
Ահա բեմեզրի լապտերների վառ լույսի տակ նվագախմբի նվագակցությամբ ես սկսեցի եր□ել այն ժամանակ շատ տարածված փողոցային մի երգ: Չէի հասցրել երգի կեսն էլ երգել, երբ բեմի վրա անձրևի պես սկսեցին տեղալ մանր դրամներ:Ես ընդհատեցի երգը և (հայտարարել), որ նախ կհավաքեմ փողը, ապա կերգեմ: Իմ ռեպլիկն առաջ բերեց քրքիջ: Տնօրենը բեմ եկավ՝ թաշկինակը ձեռքին, և օգնեց ինձ՝դրամները հավաքելու: Ես վախեցա որ նա դրանք իրեն է պահելու: Հանդիսականները նկատեցին իմ երկյուղը, և դահլիճում քրքիջը սաստկացավ: Համոզվելով, որ նա փողը հանձնեց մորս, ես նոր միայն վերադար□ա բեմ և ավարտեցի երգը: Երբ մայրս բեմ եկավ ինձ տանելու, նրան դիմավորեցին որոտընդոստ ծափահարություններով: Այդպիսին էր իմ առա□ին, իսկ մորս՝ վերջին ելույթը: «Նոր դռնապանը» ֆիլմում կա մի դրվագ, ուր տնօրենն ինձ դուրս է անում աշխատանքից: Պաղատագին խնդրելով խղճալ ինձ՝ ես սկսեցի ձեռքի շարժումներով ցույց տալ, որ շատ երեխաներ ունեմ՝ մեկը մեկից փոքր: Ես խաղում էի խեղկատակային հուսալքման այդ տեսարանը, իսկ մեր տարեց դերասանուհին, մի կողմ կանգնած, նայում էր մեզ: Պատահաբար նայեցի նրա կողմը, և, ի զարմանս ինձ, նրա աչքերում արցունք տեսա:
— Ես գիտեմ, որ դա պետք է ծիծաղ առաջ բերի,- ասաց նա,- բայց նայում եմ ձեզ և (արտասվել) ահա: Նա հաստատեց այն, ինչ ես արդեն վաղուց էի զգում. ես օժտված էի ոչ միայն ծիծաղ, այլև արցունքներ առաջ բերելու ունակությամբ:
Առաջադրնքներ ՝
Տնօրեն, երգել, վերադարձա, առաջին:
ա/ ստիպված
բ/բարձրաձայն
գ/ թախանձագին +
դ/ սառնասրտորեն:
ա/ մենակ — մեն-մենակ, միայնակ
բ/ սաստիկ – ուժգին, շատ չափազանց
գ/ նոր – անծանոթ, թարմ
դ/ փոքր – կրտսեր, քիչ:
ա/ բնակարան — պարզ — ածանցավոր
բ/ դռնապան — բարդ
գ/ ունակություն — ածանցավոր
դ/ մայրիկ — ածանցավոր:
ա/ լապտերների
բ/ ծափահարությունների
գ / աչքերում
դ/ դերասանուհին – եզակի:
ա/ քրքիջ-ածական — գոյական
բ/երգ-գոյական
գ/ելույթ-գոյական
դ/տեսարան-գոյական:
Տանել – տանում էր
թողնել-թողեց
հայտարարել-հայտարարեցի
արտասվել-արտասվում:
Մայրիկս ինձ սովորաբար հետը տանում էր թատրոն:
ենթակա Մայրիկս
ստորոգյալ տանում էր:
— Ես գիտեմ, որ դա պետք է ծիծաղ առաջ բերի,- ասաց նա,- բայց նայում եմ ձեզ և արտասվում ահա:
Ես վախեցա, որ նա դրանք իրեն է պահելու:
Չապլինն իր առաջին ելույթի համար պարտական էր իր մորը:
12. Ե՞րբ տնօրենը որոշեց Չապլինին թույլ տալ բեմ բարձրանալ:
Չապլինի մայր երգում էր թատրոնում: Մի անգամ նրա ձայնը խզվեց: Տնօրենն ասաց, որ Չապինը կարող է ելույթ ունենալ մոր փոխարեն:
13. Ինչո՞ւ Չապլինը ընդհատեց երգը.
ա/ձայնը խզվեց
բ/վախեցավ, թե տնօրենը հավաքած դրամները պահելու է իրեն
գ/ փողերը հավաքելու նպատակով +
դ/մոռացավ երգի բառերը:
ա/ նրան բոլորովին դուր չէր եկել
բ/ անվերջ ծիծաղում էր
գ/աչքերում արցունքներ էին հայտնվել +
դ/ ձանձրույթից հորանջում էր:
Չապլինը հասկացավ, որ նա օժտված է և՛ ծիծաղ, և՛ արցունքներ առաջացնելու տաղանդով:
1023. Հաշվել արտահայտության արժեքը:
Ա) 225x(11664:324)=8100
1) 11664:324=36
2) 225×36=8100
5250-(4225:25+2796:3)=4149
105 x (426 : 3) — (3234 : 231 — 14)=14910
1) 426:3=142
2) 3234 : 231=14
3)14-14=0
4) 142×105=14910
5) 14910-0=14910.
Բ) 20234 – 321 x 23 – 64236 : 212=12548
1) 321×23=7383
2) 64236:212=303
3) 20234-7383=12851
4) 12851-303=12548
52846 – (3425 + 415 : 5) x 7=28290
1) 415:5=83
2) 3425+83=3508
3) 3508×7=24556
4) 52846-24556=28290
(80231 – 421 x 24) – (5425 + 215 : 5)=64659
1) 421×24=10104
2) 80231-10104=70127
3) 215:5=43
4) 5425+43=5468
5) 70127-5468=64659.
1024. Հաշվել արտահայտության արժեքը, եթե a = 555
Ա) a : (48 x 25 – 1185) x 100 – 3700=555 : (48 x 25 – 1185) x 100 – 3700=0
1) 48×25=1200
2) 1200-1185=15
3) 555:15=37
4) 37×100=3700
5) 3700-3700=0
a : (a — 444) x 324=555 : (555 — 444) x 324=1620
բ) 19034 – (a – 4605 : 15) x 62=19034 – (555 – 4605 : 15) x 62=3658
1) 4605:15=307
2) 555-307=248
3) 248×62=15376
4) 19034-15376=3658
a – a : 5 : 3=555 – 555 : 5 : 3=518
Շաղկապից առաջ դրվող ստորակետներ
Որ, երբ, քանի որ, իսկ, որովհետև …. Ստորադասական շաղկապներից առաջ միշտ դրվում է ստորակետ, օրինակ՝ Նրանք հավաքվել են, քանի որ միջոցառում է:
Ու, և շաղկապներից առաջ դրվում է ստորակետ, եթե նախադասության գործողություն կատարողը փոխվում է, օրինակ՝ Ամեն քայլափոխին զորքը մոտենում էր, և արքային թվում էր, թե այլևս ելք չկա:
Այստեղ առաջին նախադասությունում զորքն էր մոտենում, երկրորդ նախադասությունում՝ արքան է գործողություն կատարում:
Իսկ եթե լինի Ամեն քայլափոխին զորքը մոտենում էր և շուտով կհասներ արքայի ամրոցին:
Ապա այս դեպքում ստորակետ չէինք դնի, որովհետև երկու նախադասություններում էլ գործողություն կատարողը զորքն է:
Թվարկման դեպքում դրվող ստորակետ
Հաճախ խոսքում հեղինակը թվարկում է առարկաներ, հատկանիշներ, գործողություններ, անուններ… Ցանկացած դեպքում, եթե կա թվարկում, անպայման պետք է դնել ստորակետ, օրինակ՝ Մրգերից նա սիրում էր տանձը, խնձորը, խաղողը:
Անահիտը մաքրասեր, մեծահոգի, ազնիվ ու շատ բարի աղջիկ է:
Նրանք մոտեցան, սրբեցին ու դասավորեցին աթոռները:
Կարենը, Սարգիսը, Արմանն ու Գոռը գնացել էին անտառ:
Առաջադրանքներ ՝
1. Գտնել նախադասության ենթակաները և ընդգծել:
Ա. Ծերունին մտավ լքված խրճիթը:
Բ. Կարինեն սիրում էր ճամփորդել:
Գ. Հավաքված կանանցից մի քանիսն մաքրում էին ձավարը:
Դ. Զորավարը հոգատար հայր էր:
2 .Կետադրեք նախադասությունները, ընդգծեք շաղկապները:
Փոքրիկ տղաները խաղում էին դրսում, իսկ աղջիկները տանն էին:
Մարդիկ բակ դուրս եկան, երբ անձրևը կտրվեց:
Մայրիկը խիստ բարկացավ, ու Անահիտը հուզված լաց եղավ:
Նա հոգնած էր, որովհետև ամբողջ օրն աշխատել էր:
Ոչ ոք չէր ցանկանում նրան օգնել, քանի որ ստախոս էր:
Արևը շողում էր, և եղանակը տաք էր:
3. Կետադրեք նախադասությունները:
Գլխարկով մարդը մոտեցավ, մեզ ողջունեց, մեղմ ժպտաց ու առանց հրաժեշտ տալու հեռացավ:
Հարսանիքին հավաքվել էին աղքատ, հարուստ, նշանավոր, անհայտ, մարդիկ բոլորը պարում էին, ուրախանում:
Մեքենայից դուրս եկան հորեղբայրս, մորեղբայրս, մայրիկս, պապիս ու տատիս, բայց հայրս չկար:
Նրանք զարմացած նայում էին այդ բարձրահասակ, շիկահեր, թիկնեղ, խիստ ու բարի դեմքով մարդուն, ով բոլորին ժպտում էր:
Մենք նույնիսկ չէինք հիշում, թե ինչպես դուրս եկանք փողոց, և Արմենը արագ զանգահարեց հեռախոսով, ինչ որ բան պատմեց ու զայրացած վազեց անհայտ ուղղությամբ:
974. Համեմատել:
Ա) 4/7 > 3/7 Բ) 8/14 > 7/14 գ) 11/25 > 5/25 դ) 7/15 = 7/15
6/7 > 6/9 21/24 = 21/24 22/31 < 22/23 3/14 = 3/14.
975. Համեմատել:
Ա) 1/5սմ < 4/5սմ բ) 7/10տ > 4/10տ գ) 3/20ր < 6/20ր դ) 3/12օր < 4/12օր.
976. Արտահայտել նշված միավորներով:
Ա) 3/5դմ=6 սմ Բ) 2/5կմ=400գ Գ) 3/6ր=30վ
4/5սմ=8 մմ 2/25տ=80կգ 4/10ժ=24ր
1/20կմ=500դմ 3/5տ=6ց 7/8օր=21ժ.
977.
Աշոտ-1/7 մասը
Սուրեն-2/7 մասը
Հայկ-4/7 մասը
Ամենաշատը-?
Պատ.՝ Հայկի բաժինը ամենաշատն է:
_ Հայրի՛կ, ինչու՞ մեր Բողարը
Միշտ հաչում է լուսնի վրան.
Մի՞թե պայծառ լուսնյակը
Մեկ վնա՞ս է տալիս նրան:
_ Ո՛չ, որդյակ իմ, ոչ թե վնաս
Այլ լույս, միայն լույս է տալիս,
Իսկ շանն՝ իբրև գայլի ցեղի,
Լույսը գիշերը դուր չի գալիս:
Բայց լուսինը խոմ չգիտե՞,
Որ իր վրան հաչողներ կան, —
Նա լուռ ու մունջ՝ բակ բոլորած՝
Շարունակում է իր ճամփան:
Մենք էլ, որդյա՛կ, լուսնի նման
Պետք է լույս տանք մութ աշխարհին,
Եվ համարենք, թե չենք լսում
Մեզ վրա զուր հաչողներին:
Առաջադրանքներ՝
1. Բանաստեղծությունից դուրս գրեք 13 գոյական, առանձնացրեք դրանց արմատները, հնարավորության դեպքում դրանցով նոր բառեր կազմեք:
Լուսնյակ-լույս-լուսաբաց
Գայլ-շնագայլ
Բակ-բակային
Լուսին-լուսավոր
Աշխարհ-աշխարհագրություն
Շուն-շնաձուկ
Հայրիկ-հայրական
Որդյակ-որդի-որդեգրել
Ճամփա-
Ցեղ-ցեղասպանություն
Գիշեր-գիշերել
Վնաս-վնասել
Մութ-մթնշաղ.
2. Դուրս գրեք ուրիշի խոսքի երկու օրինակ և հերթով գրեք, թե ով ում հետ է խոսում:
_ Հայրի՛կ, ինչու՞ մեր Բողարը
Միշտ հաչում է լուսնի վրան.
Մի՞թե պայծառ լուսնյակը
Մեկ վնա՞ս է տալիս նրան:
որդին հարց է տալիս իր հայրիկին:
_ Ո՛չ, որդյակ իմ, ոչ թե վնաս
Այլ լույս, միայն լույս է տալիս,
Իսկ շանն՝ իբրև գայլի ցեղի,
Լույսը գիշերը դուր չի գալիս:
Պատասխանեդ հայրիկն որդուն:
3. Ուրիշ ի՞նչ կենդանիներ գիտեք, որ լուսնյակի հետ առնչություն ունեն: Գրեք դրանց մասին:
Լուսնի հետ առնչություն ունի գայլը:
Գայլը խելացի և խորամանկ կենդանի է: Գայլը գիշատիչ կենդանի է: Գոյություն ունի գայլերի երկու տեսակ: Դրանք են` շիկահեր գայլը և գորշ գայլը:
Գայլերն ապրում են ոհմակներով: Ոհմակում 6-8 անդամ է: Ոհմակն ունի 2 առաջնորդ: Առաջնորդներից մեկը էգ գայլն է, իսկ մյուսը` արուն:
Գայլերի ոհմակը նման է մարդկանց ընտանիքին: Երբ մի առաջնորդը մեռնում է, մյուսն է մնում ոհմակի առաջնորդ: Ոհմակում գայլերը պայքարում են առաջնորդության համար:
Գայլի ձագը լակոտ է կոչվում:
Գայլն ուտում է այն ամենը, ինչ որսում է: Ամռանը գայլն ուտում է թռչուններ, գորտեր, բզեզներ: Երբեմն գայլն ուտում է նաև միրգ: Գայլերի ոհմակն ավելի հաճախ խոշոր կենդանիներ է որսում:
4. Ձեր կարծիքով շան հաչոցն անհանգստացնո՞ւմ է լուսնյակին, պատասխանը հիմնավորեք:
Իմ կարծիքով շան հաչոցը չեր անհանգստացնում լուսնյակին, քանի որ լուսինը շատ բարի էր, նա շարունակում էր լուսավորել մութ աշխարհը:
5. Ըստ ձեզ կարևո՞ր են բանաստեղծության վերջին չորս տողերը, բացատրեք դրանք:
Բանաստեղծության ամեակարևոր հատվածը հենց այդ չորս տողերն էին, որոնցում ասվում էր, որ պետք չէ ուշադրություն դարձնել շրջապատող չարին, այլ պետք է շարունակել բարի գործեր կատարել:
Витя потерял завтрак. На большой перемене все ребята завтракали, а Витя стоял в сторонке.
– Почему ты нe ешь? – спросил его Коля.
– Завтрак потерял…
– Плохо, – сказал Коля, откусывая большой кусок белого хлеба. – До обеда далеко ещё!
– А ты где его потерял? – спросил Миша.
– Не знаю… – тихо сказал Витя и отвернулся.
– Ты, наверно, в кармане нёс, а надо в сумку класть, – сказал Миша.
А Володя ничего не спросил. Он подошёл к Вите, разломил пополам кусок хлеба с маслом и протянул товарищу:
– Бери, ешь.
Ответьте на вопросы, опубликуйте в блоге:
Дружба-это когда ты можеш помочь другу в беде.
дружбе я придаю большое значение.
Да, у меня есть настоящие друсья.
Да, я могу назвать себя хорошим другом. Я старюсь помочь своим друзям биде.
1) Мy dog is bigger than Anna’s dog.
2) Мy dress is longer than yours.
3) He was the nicest boy I ever met.
4) I never see her so happier.
5) My mother’s food is tastier than my aunt’s.
«Մի անգամ իմ բարեկամ մի որսորդ մեր հանդի անտառուտ սարերից մի եղնիկ նվեր բերեց երեխաներիս համար»:
Այսպես սկսեց ընկերս աշնանային մի երեկո, երբ նստած միասին նրա պատշգամբում, հիացած նայում էինք հեքիաթական վերջալույսով վարվռուն սարերին, որոնց վրա մակաղած հոտերի նման մեղմորեն հանգչում էին ոսկեգեղմ անտառները:
«Այդ մի մատաղ ու խարտյաշ եղնիկ էր̀ խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով, որ ծածկվում էին երկայն, նուրբ թարթիչների տակ:
Կամաց-կամաց մեր վրա սովորեց նա. էլ չէր փա□չում, չէր վախենում մեզնից. մանավանդ շա՜տ մտերմացել էր երեխաներիս հետ. նրանց հետ միասին վազվզում էր պարտեզում, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
Մի բան ինձ շատ էր զարմացնում: Եղնիկը թեև այնպես ընտելացել էր մեզ, սովորել էր մեր տանն ու դռանը, բայց մեկ-մեկ մեզնից թաքուն բարձրանում էր այս պատշգամբը և ուշագրավ, լռիկ նայում էր հեռու` անտառներով փաթաթված սարերին. ականջները լարած խորասույզ լսում էր անտառների խուլ ու անդուլ շառաչը, որ երբեմն ուժեղանում էր, երբեմն բարականում` նայելով հովերի թափին: Նայում էր նա այնպե՜ս անթարթ և այնպե՜ս ինքնամոռաց, որ երբ պատահում էր բարձրանում էի պատշգամբը, ինձ բավական միջոց չէր նկատում և եր□ հանկարծ ուշքի էր գալիս, նետի պես ծլկվում էր մոտիցս… Արդյոք գիտե՞ր նա, որ ինքը ղողանջուն անտառների ազատ երեխան է եղել, որ մայրը այնտեղ է կաթ տվել իրեն, որ այնտեղ է իր հայրը եղջյուրները խփել կաղնիներին: Արդյոք, գիտե՞ր, որ այդ խուլ շառաչը անուշ-անուշ օրորել է իրեն առաջին անգամ, և ո՞վ գիտե, գուցե, երազներ է բերել իրեն, սիրուն երազներ… Խե՜ղճ եղնիկ… Կարոտ` իր սիրած գուրգուրող անտառներից և զանգակ աղբյուրներից, իր խարտյաշ մորից և շնկշնկան հովերի հետ վազող ընկերներից` հիմա տանջվում, տառապում է մեզ մոտ, մտածում էի ես: Եվ այնպես սրտանց ցավակցում էի նրան… Չէ՞ որ նա էլ մեզ պես մտածող և զգայուն հոգի ունի:
Ես շատ էի հարգում նրան, խնդրեմ չծիծաղես վրաս, այո՛, այնքան, որ երբ նա բարձրանում էր պատշ□ամբը, հեռացնում էի երեխաներիս, և թողնում էինք նրան մենակ իր ապրումների հետ…
Երբ գրկում էի նրան, այդ նազելի էակին, և նայում էի լեռնային աղբյուրների նման վճիտ աչուկների մեջ` տեսնում էի այնտեղ մի թախծալի, երազուն կարոտ…
Մի գիշեր, մի քամի գիշեր էր, սարերից անսանձ փչում էր քամին, դուռն ու պատուհանները ծեծում ու ծեծկում: Պարզ լսվում էր, որ այնտեղ, անտառում, դարավոր կաղնիներն ու վայրի ընկուզենիները ճակատում էին հողմի դեմ` աղմկում և գոռում: Եվ քամին բերում էր անընդհատ անտառի այդ լիակուրծք խշշոցն ու մռունչը, ու թվում էր թե` հենց մեր դռան առջև է աղմկահույզ, հողմածեծ անտառը: Երեխաներս վախից կուչ էին եկել. մինչդեռ եղնիկը դողում էր մի խենթ սարսուռով: Աչքերը կայծակին էին տալիս: Անթարթ, ամբողջովին լսելիք դառած` ականջ էր դնում նա անտառի հուժկու շառաչին, որ խոսում էր նրա հետ մայրենի լեզվով:
Անտառը կանչում է նրան, ընկերների ազատ վազքն է տեսնում նա մթին թավուտների մացառուտ ժայռերն ի վեր,- մտածում էի ես:
Մի փոքր հետո ավելի սաստկացավ քամին` փոթորիկ դառնալու չափ. մեկ էլ աղմուկով բացվեցին լուսամուտի փեղկերը, և մի ուժգին շառաչ միանգամից ներս խուժեց: Եղնիկը հանկա զղդրծակի մի ոստումով ցատկեց լուսամուտի գոգը` աչքերը սուզելով շառաչուն խավարի մեջ: Ես իսկույն վրա վազեցի բռնելու նրան, սակայն նա մի ակնթար□ի մեջ թռավ լուսամուտից պարտեզը և ծածկվեց խավարների մեջ…
Դե՛հ, հիմա՛ գնա ու գտիր նրան իր հայրենի անծայր անտառներում…»:
Առաջդրանքներ ՝
ա/զուլալ -վճիտ, պարզ,
բ/լուռ -Անձայն, անխոս,
գ/ակնդետ-անհամբեր
դ/ընտանի -տնական:
3. Դարձվածքները և համապատասխան բացատրությունները գրի՛ր իրար դիմաց.
ա/ լույս աշխարհ գալ -ծնվել,հայտնվել
բ/խելքը գլխին — դատող, բանիմաց, խելացի
գ/կողը հաստ — համառ, ինքնասածի, կամակոր
դ/ճաշը եփել — մեկին պատժել, լավ ծեծել
ա/մեկին պատժել, լավ ծեծել
բ/համառ, ինքնասածի, կամակոր
գ/դատող, բանիմաց, խելացի
դ/ծնվել,հայտնվել:
4. Տեքսից դու՛րս գրիր չորս բարդ բառ:
Վերջալույս, խորասույզ, ինձնամոռաց, աղմկահույզ, հողմածեծ:
5. Տրված օտար բառերը փոխարինի՛ր հայերեն համարժեքներով.
ա/զակազ- պատվեր
բ/մալինա-ազնվամորի
գ/կենգուրու -ագեվազ
դ/ստարտ-սկիզբ:
6. Տեքստից դու՛րս գրիր եզակի թվով գործածված չորս բառ:
Բարեկամ, որսորդ, եղնիկ, նվեր:
7. Տրված բառերից յուրաքանչյուրի դիմաց նշված է, թե այն ինչ խոսքի մաս է: Ո՞ր տարբերակում է սխալ նշված.
ա/որսորդ – գոյական
բ/եղնիկ – գոյական
գ/առաջին –ածական+
դ/ազատ –ածական
8. Տեքստից դու՛րս գրիր մեկական հարցական և բացականչական նախադասություն:
Արդյոք գիտե՞ր նա, որ ինքը ղողանջուն անտառների ազատ երեխան է եղել, որ մայրը այնտեղ է կաթ տվել իրեն, որ այնտեղ է իր հայրը եղջյուրները խփել կաղնիներին:
Մանավանդ շա՜տ մտերմացել էր երեխաներիս հետ. նրանց հետ միասին վազվզում էր պարտեզում, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
9. Գրի՛ր մեկ պարզ ընդարձակ նախադասություն, որի մեջ ստորակետ լինի:
Ինձ նվիրել են երկար թարթիչներով, սիրուն տիկնիկ։
10. Ինչպիսի՞ն էր եղնիկը: Նկարագրի՛ր եղնիկին ̀ օգտագործելով տեքստի բառերը:
Եղնիկը մատաղ էր, խարտյաշ՝ խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով:
11. Ի՞նչն էր զարմացնում հեղինակին.
ա/ Եղնիկը շատ գեղեցիկ էր ̀ խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով:
բ/Մտերմացել էր երեխաների հետ, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
գ/Եղնիկը հանկարծակի մի ոստյունով ցատկեց լուսամուտի գոգը՝ աչքերը սուզելով շառաչյուն խավարի մեջ:
+դ/ Եղնիկը թեև ընտելացել էր ընտանիքին ու տանը,բայց մեկ-մեկ թաքուն բարձրանում էր պաշգամբ և լռիկ նայում անտառներով փաթաթված սարերին: +
12. Ինչի՞ն կարող էր կարոտել եղնիկը:
Եղնիկը կարոտում էր իր ծննդավայրը, իր մորը, անտառը:
13. Ինչո՞ւ է հեղինակը հարգում եղնիկին:
Հեղինակը հարգում է եղնիկին, որովհետև նա էլ մարդկանց պես բարի և զգայուն հոգի ունի:
14. Նկարագրի՛ր անտառը հողմի ժամանակ:
Հողմի ժամանակ անտառում ծառերը կարծես պայքարում են, աղմկում և գոռում: Եվ քամին բերում է անընդհատ անտառի այդ լիակուրծք խշշոցն ու մռունչը:
15. Տեքսից դու՛րս գրիր այն նախադասությունը, որը քեզ հուզեց:
Եղնիկը թեև այնպես ընտելացել էր մեզ, սովորել էր մեր տանն ու դռանը, բայց մեկ-մեկ մեզնից թաքուն բարձրանում էր այս պատշգամբը և ուշագրավ, լռիկ նայում էր հեռու` անտառներով փաթաթված սարերին. ականջները լարած խորասույզ լսում էր անտառների խուլ ու անդուլ շառաչը, որ երբեմն ուժեղանում էր, երբեմն բարականում` նայելով հովերի թափին:
~ Կարոլինա Եսայանի ուսումնական բլոգ~ 