Երանի ես հզոր թռչյուն լինեի։ Լինեի ազատ ու անհոգ։ Կարողանայի սավառնել երկնքում։ Զգայի բարձրության և թռիչքի գեղեցկությունը ։ Վերևից նայեի բոլորին ու ծաղրեի նրանց կախվածությունը փողից ու միմյանցից։ Կարողանայի գնալ ուր ցանկանամ , թեկուզ Դուբայ։ Երանի կարողանայի իրականացնել իմ այս խենթ ցանկությունը։
Ես շատ հետաքրքրությամբ եմ նայել այս նյութը, և իմ համար այն շատ հետաքրքիր, հումարային և տխուր էր։
Ես շատ եմ հավանել այն պահը , երբ Հովհաննեսը վերադարձավ տուն որպեսզի իր հյուրերին ուտեստ բերի , բայց դրա տեղը նա գնել էլ գրքեր։ Մի պահ ես մտածեցի, գուցե նա այդ գրքերը գնել է, որպեսզի գիր՞ք ուտեն։