Անտառի մի խորհդավոր բացատում ապրում էր մի փշատերև ծառ: Անտառի ծառերից ոչ մեկը նրա հետ ընկերություն չէին անում: Գարնանը բոլոր ծառերը բողբոջում էին, տերևակալում, զարդարվում ծաղկաթերթերով, մեկը մյուսին զարմացնում իրենց ծաղիկների բուրմունքով, իսկ փոքրիկ փշատերևը զարմացած նայում էր, թե ինչպես էին բոլոր ծառերը պես-պես զգեստներ հագնում, սոսափում ու պարծենում իրենց գեղեցկությամբ…
Բայց երբ եկավ աշունը, նրանց տերևները թափվեցին, իսկ առաջին ձյան հետ նրանք մերկացան ու տխուր լռեցին: Միայն փոքրիկ փշատերևն էր, որ կանաչ ու դալար կանգնած էր մնացել…
Շուտով Նոր տարի էր… Անտառի բնակիչները պատրաստվում էին Նոր տարվան…Նրանք ուզում էին շատ գեղեցիկ դիմավորել Ձմեռ Պապիկին և որոշում են զարդարել փշատերևին։ Ամեն մեկը տարբեր բաներ է բերում. սկյուռիկը բերում է ընկույզ և կաղին, ոզնին՝ չորացրած սնկեր, իսկ նապաստակը իր մայրիկից խնդրում է փոքրիկ գազարներ։
Շատ շուտով տոնածառը շքեղ տեսք է ստանում, գազանիկներն ուրախանում են, իսկ փշատերևը հուզված նայում է շուրջը։ Նա երջանիկ էր, սակայն զգում էր, որ բոլոր ծառերը տխուր են։
Գիշերը, երբ բոլոր գազանիկները պառկում են քնելու, նա բվին խնդրում է, որ իր խաղալիքների կեսը տանի և կախի մյուս ծառերի Ճյուղերից։ Հաջորդ օրը երբ, Ձմեռ Պապը գալիս է անտառ, տեսնում է, որ բոլոր ծառերը գեղեցիկ զարդարված են։ Նա զարմացած հարցնում է. «Իսկ ո՞վ է զարդարել անտառի մյուս ծառերը»: Փշատերևը համեստորեն լռում էր: Այդ ժամանակ բուն որոշեց ամեն ինչ պատմել Ձմեռ պապիկին: Ձմեռ պապը շոյեց փշատերևի դալար փշիկները և ուրախացած բացականչեց. «Այսօրվանից քեզ կկոչենք տոնածառ: Դու բոլորին տոն ես պարգևել: Դու աշխարհի ամենաբարի ծառն ես»:
Հնչեցին Նոր տարվա զանգերը, երկնքում վառվեցին ամանորյա աստղիկները, փաթիլ-փաթիլ ձյուն եկավ և անտառի բոլոր բնակինչներն ու ծառերը Ձմեռ պապի հետ դիմավորեցին Նոր տարին: Նրանք հասկացան, որ անտառում բոլորն էլ կարևոր են, որ պետք է սիրով ապրեն անտառում, որ ոչ մեկն անտառում չպետք է «քիթը վեր ցցի»…
- Դեղինով նշված բառերը դուրս բեր տեքստից և գրի դրանց բացատրությունը.
Խորհդավոր-առեղծվածային, անհասկանալի
բացատ-անտառի մեջ ծառերից ազատ տարածություն
բուրմունք-հաճելի հոտ
զգեստ-հագուսստ
սոսափել-շնկշնկալ, քամուց ճոճվող տերևների ձայնը
պարծենալ-հպարտանար, գոռոզանալ
դալար-նորածիր, ատղաշ, թարմ
շքեղ-շատ գեղեցիկ
բու-գիշերային կյանք վարող թռչուն.
2.Կանաչով նշված բառերը դուրս գրիր տեքստից և գրի դրանց առաջին արմատները` չհնչյունափոխված տարբերակով:
Փշատերև-փուշ
ընկերություն-ընկեր
տերևակալել-տերև
ծաղկաթերթ-ծաղիկ
մերկանալ-մերկ
սնկեր-սունկ.
3.Մոխնագույնով նշված են այն տեղերը, ուր տառ է բաց թողած, դրանք լրացրու, բայց գույնը չփոխես:
4.Տեքստի մեջ վարդագույնով ընդգծիր այն հատվածը, որից իմացանք, թե ինչու Ձմեռ Պապը փշատերևին «Տոնածառ» անվանեց:
Ձմեռ պապը շոյեց փշատերևի դալար փշիկները և ուրախացած բացականչեց. «Այսօրվանից քեզ կկոչենք տոնածառ: Դու բոլորին տոն ես պարգևել: Դու աշխարհի ամենաբարի ծառն ես»:
5.Բնութագրեք փշատերևին 3 հատկանիշով:
Բարի, ընկերասեր և համեստ:
6.Ինչով էին աշնանը պարծենում անտառի ծառերը:
Բոլոր ծառերը պարծենում էին իրենց գույնսգույն զգեստներով և բուրմունքով.
7.Քո կարծիքով ինչու եղևնին իր խաղալիքները կախեց մյուս ծառերի վրա:
Իմ կարծիքով, եղևնին իր խաղալիցները կախեց մյուս ծառերի վրա, որովհետև, նա բարի էր, համեստ և ուզում էր, որ բոլորը ընկերանալ:
8.Ընդամենը մեկ բառով ասա:
Ա. Ինչպիսին էր այս պատմվածքը — հետաքրքիր
Բ. Ինչ գույնի էր — կանաչ
Գ. Ինչ զգացիր – բարություն
~ Կարոլինա Եսայանի ուսումնական բլոգ~ 