Իմ ազգանունը Եսայան է։ «Եսայան» ազգանունը հայերենում առաջացել է անձնանվան հիման վրա։ «Եսայա» անունը (հայերեն՝ Եսայիա, հունարեն՝ Ἠσαΐας) եկեղեցական և ծիսական իմաստով օգտագործվող բիբլիական անուն է, որը նշանակում է «Ե՛հովան փրկում է» կամ «Ե՛հովայի օգնությունը»։ Հայ ազգանուններում «-յան» վերջածանցը սովորաբար նշանակում է «ազգակցական, որդեգրած» կամ «ինքը…, երեխան (որը գալիս է այդ ընտանիքից)»։ Այսպիսով, «Եսայան» նշանակում է՝ «Եսայիայի զավակ», «Եսայիայի ազգակից» կամ «Եսայային պատկանող մարդ»։
Մեր գերդաստանը ծագումով Թիֆլիսից է։ Տատիկս ինձ պատմել է, որ նախնիներս այնտեղ են ապրել շատ տարիներ առաջ։ Նրանք զբաղվել են գյուղատնտեսությամբ, առևտրով և տարբեր արհեստներով։ Որոշ մարդիկ աշխատել են ուսուցչությամբ, կրթել երեխաներին և փոխանցել գիտելիքներ հաջորդ սերնդին։ Տատիկս պատմել է, որ մեր ընտանիքի որոշ անդամներ ծառայել են բանակում, իսկ ուրիշները աշխատել են արհեստանոցներում կամ գյուղատնտեսությամբ՝ ապահովելու ընտանիքի գոյատևումը։
Տատիկի պատմածի համաձայն, որոշ նախնիներ ստիպված են եղել տեղափոխվել՝ գաղթելով պատերազմների և դժվար պայմանների պատճառով։
Մեր ընտանիքը քրիստոնյա է և պատկանում է Հայ առաքելական եկեղեցուն։ Հավանաբար, դեռ նախնիների ժամանակներից այս հավատքն է պահպանվել, քանի որ Հայաստանի առաջին քրիստոնյա պետությունը հիմնվել է 301 թվականին, և շատ ընտանիքներ պահպանել են եկեղեցական ավանդույթները։ Մեր ընտանիքում նշվում են բոլոր կարևոր տոները՝ Սուրբ Ծնունդ, Զատիկ, Վարդավառ և Խաչվերաց։ Նախնիները հետևել են կրոնական սովորույթներին, աղոթել են և մասնակցել եկեղեցական կյանքին։
Ինչպես նախկինում էին անում մեր նախնիները, այնպես էլ հիմա մեր կյանքը շարունակվում է, բայց արդեն մեր ձևով։