Այս ամառ ես ընթերցել եմ երկու գիրք։ Կարող էր ավելի շատ լինել, բայց այս անգամ որոշեցի հանգիստ անցկացնել ամառս։
Կպատմեմ իմ հավանած գրքի մասին, որը Ռոալդ Դալի «Ջեյմսն ու հսկայական դեղձը» գիրքն է:
Գիրքը մի տղայի մասին է՝ Ջեյմս անունով, ում ծնողները մահացել են, և նա սկսեց ապրել իր չար մորաքույրների հետ։ Մի օր ամեն ինչ փոխվեց, երբ դեղձը կախարդանքով հսկայական դարձավ, ու Ջեյմսը դրա մեջ ընկավ: Այդ պահից սկսվեց հետաքրքիր արկածը:
Իմ ամենասիրած պահն այն է, երբ Ջեյմսն ու մնացած միջատները շարժեցին դեղձը, և այն ուղիղ գլորվեց մորաքույրերի վրա։ Նրանք արժանի էին դրան, քանի որ շատ վատ էին վարվում Ջեյմսի հետ և ստացան իրենց պատիժը։
Գրքի իմաստը շատ պարզ է՝ ցույց է տալիս, որ եթե բարի ու համբերատար ես, նույնիսկ դժվարությունների ժամանակ կարող ես լավ բաներ գտնել։ Ջեյմսի կյանքը ցույց է տալիս, որ նույնիսկ եթե նրա ծնողներն այլևս կողքին չէին, նա կարողացավ գտնել իրական ընկերներ և մարդկանց, ովքեր սիրում ու աջակցում էին նրան։
2025 թվականն է։ Ամառը շատ լավ անցավ, բայց այնպես արագ անցավ, կարծես ակնթարթ լիներ։ Հիմա ուզում եմ գրել ամառվա ամենահրաշալի պահերը, որպեսզի երբեք չմոռանամ այն ամենը, ինչ արեցի այս ամառ։
Սկզբում Ռուսաստանից եկավ իմ մորաքրոջ աղջիկը, և մենք շատ ժամանակ էինք անցկացնում միասին՝ դուրս գնում, խաղում ուրիշների ետ։ Բայց քանի որ եղանակը անտանելի էր, ավելի շատ նախընտրում էի տանը մնալ, քան դուրս գալ։ Ռուսաստանից Ռուսաստանում էր իմ մորաքրոջ տղեն, որը դեռ չէր եկել քննությունների պատճառով, այնպես որ իմ ժամանակի մեծ մասը անցկացնում էի արդեն եկած զարմիկիս հետ։
Հունիսը մի փոքր ձանձրալի էր, որովհետև հիմնականում հանգստանում էի:
Հուլիսին մենք գնացինք ջրաշխարհ, և ես մտածում էի, որ դա ձանձրալի է լինելու, քանի որ այնտեղ միակ երեխաները ես ու իմ փոքր զարմուհին էինք։ Բայց հենց մուտքի մոտ ես հանկարծ քարացա։ Դա նա էր՝ մորաքրոջ տղեն Ռուսաստանից։ Չէի կարողանում հավատալ աչքերիս։ Մտածում էի, որ նա չի կարողանա գալ Հայաստան, բայց պարզվեց, որ ամբողջ ժամանակ խաբում էր, որպեսզի անակնկալ լիներ: Մենք միասին մտանք ներս, փորձեցինք բոլոր էքստրիմալ սղարանները:
Կար նաև խորը լողավազան, և մեծ զարմիկը ինձ առաջարկեց մրցել, բայց փոքր զարմուհիս չկարողացավ մասնակցել, որովհետև ջուրը ամեն քայլից խորանում էր։ Այսպիսով, միայն ես ու նա մրցեցինք։ Գուշակեք ով հաղթեց։ Իհարկե՝ նա։ Ինչպիսի՜ տխրություն, որ ես չհաղթեցի։
Շատ ուրախ օր էր։ Դրանից հետո մենք հաճախ էինք ժամանակ անցկացնում միասին, և հուլիսը գրեթե ավարտվեց։
Մայրիկս ասաց, որ հուլիսի վերջում Կիպրոսից իմ հորաքրոջ աղջիկն է գալու։ Ես այնքան ուրախ էի ու անհամբեր սպասում էի այդ օրվան։ Եվ վերջապես, նա եկավ։ Անսահման երջանիկ էի նրան կրկին տեսնելու համար։
Նրա գալուց հետո մենք միասին գնացինք Սևան։ Լիճը արևի տակ փայլում էր: Քայլում էինք ափին, և սպասում, թե երբ կարող ենք լողալ լճի մեջ: Երբ եկավ այն պահը, որ պետք է լողանանք, ես մտա մեջ: Ջուրը ՇԱՏ սառն էր, որ արագ էի մրսում: Դրա պատճառով միայն ես ու իմ հայրիկն էինք լողանում: Հետո գնացինք մոտակա տներից մեկը և դրսում խաղացինք խաղեր՝ բատմինտոն, ֆուտբոլ, վալեյբոլ և այլն: Իսկ գիշերը ես և իմ մեծ զարմուհիս գնացինք դեպի լիճը և նայեցինք գեղեցիկ աստղերին: Շատ լավ անցավ:
Մի քանի օր անց այցելեցինք Հաղթանակի պուրակ, որը լի էր էքստրիմալ ատրակցիոններով։ Մենք նստեցինք համարյա բոլոր ատրակցիոնները: Հուզմունքը աննկարագրելի էր, բայց մի քիչ հետո զարմուհիս սկսեց իրեն մի փոքր վատ զգալ՝ պտույտների և շարժումների պատճառով։ Մենք դադար տվեցինք՝ դիտելով, թե ոնց են ուրիշ մարդիկ ճչում և վախից գոռում այդ ատրակցիոններում:
Գուցե այս ամառը շատ արագ անցավ և չհասցրեցի շատ բան անել, բայց կարևորը, որ ես կարողացա անցկացնել այն իմ ընտանիքի հետ:
It’s 2025, the summer was really great, but it went so fast like a blink of an eye. And now, I want to write all the awsome moments so I’ll never forget everything I did this summer.
At first, my cousin from Russia came to Armenia, and we spent a lot of time together, going outside and playing with other people. However, since the weather was really hot, I often preferred staying at home rather than going out. My other cousin from Russia couldn’t come yet because of his exams, so most of my time was spent with the one who had already arrived.
June was a bit boring, because i was mostly relaxing, than doing anything else.
In July, we went to the waterpark, and I thought it was going to be boring since the only kids there were me and my younger cousin from Russia. But right before we entered, I suddenly froze in shock. It was him, my oldest cousin from Russia. I couldn’t believe my eyes! I had thought he wouldn’t be able to come to Armenia, but it turned out he had done everything he could just to make it here. We went inside together, tried all the slides, and challenged each other.
There was a deep pool where my oldest cousin challenged me to a race, but the youngest couldn’t join because the water got too deep for her. So only me and him raced. Guess who won? Him of course. such a sadness i didn’t win.
It was really fun. after that day, we were spending time together and then July almost ended.
My mum told me that my older cousin from Cyprus would be coming at the end of July. I was so excited and couldn’t wait for that day to arrive. And finally, she did come. I was incredibly happy to see her again.
After she arrived, we went to Sevan together. The lake was sparkling under the sun, and the cool breeze made the hot day feel much better. We walked along the shore, dipped our feet in the water, and even tried some delicious local food from the nearby stalls. The mountains around made everything look magical, and we took lots of pictures to remember the day.
A few days later, we visited Victory Park, which was full of extreme rides and attractions. We went on roller coasters that twisted and flipped, swung high on giant pendulum rides, and raced each other in bumper cars. The excitement was thrilling, but after a few rides, my cousin started to feel a bit sick from all the spinning and sudden movements. We took a break, sat down, and drank some water while watching the other visitors enjoy the park. Despite feeling a little dizzy, she said it was worth it because the day was so much fun and full of unforgettable moments.
That summer was one of the best I’ve ever had. Spending time with my family, exploring places, and sharing so many laughs made every day special. Even when the weather was hot or when we got tired, those moments brought us closer together. I’ll always remember that summer as a time full of fun, surprises, and family.
~ Կարոլինա Եսայանի ուսումնական բլոգ ~ 