Արդարությունը մարդկային հասարակության հիմնարար արժեքներից է։ Այն ապահովում է համերաշխություն, փոխադարձ հարգանք և վստահություն մարդկանց միջև։ Արդարության գաղափարը տարբեր դրսևորումներ ունի՝ իրավական և բարոյական, որոնք մեկտեղելով ապահովում են հավասարակշռված և արդար հասարակություն։
Արդարության իրավական կողմը վերաբերում է օրենքների և կանոնների պահպանմանը։ Իրավական արդարությունը նշանակում է, որ բոլորը հավասար են օրենքի առջև՝ անկախ իրենց սոցիալական դիրքից կամ այլ առանձնահատկություններից։ Օրենքները պետք է կիրառվեն անաչառ և միատեսակ՝ անկախ անձի հարստությունից, ազդեցությունից կամ այլ գործոններից։ Օրինակ՝ եթե մեկը խախտում է երթևեկության կանոնները, նա պետք է ստանա համապատասխան տուգանք, անկախ նրանից՝ հասարակ քաղաքացին է, թե հայտնի գործարար։ Իրավական արդարությունը նաև պաշտպանում է քաղաքացիների իրավունքները և ապահովում է արդար դատավարություն։
Ի տարբերություն իրավական արդարության, բարոյական արդարությունը վերաբերում է անհատի արժեքներին, վարքագծին և որոշումներին։ Այն ներառում է ազնվությունը, կարեկցանքը և արդար վերաբերմունքը ուրիշների նկատմամբ։ Բարոյական արդարությունը հաճախ պահանջում է, որ մարդը ճիշտ որոշում կայացնի նույնիսկ այն դեպքում, երբ դա իրեն դժվարություն է պատճառում։ Օրինակ՝ եթե խանութում վաճառողը սխալմամբ ավել գումար է վերադարձնում, բարոյապես արդար կլինի այդ գումարը վերադարձնել։ Բարոյական արդարությունը նաև դրսևորվում է ընկերության կամ ընտանիքի շրջանակներում, երբ մարդը հավասար վերաբերմունք է ցուցաբերում բոլորի նկատմամբ։
Ամփոփելով՝ կարելի է ասել, որ արդարությունը հիմնվում է երկու կարևոր ուղղությունների վրա՝ իրավական և բարոյական։ Եթե իրավական արդարությունը կարգավորում է հասարակական հարաբերությունները օրենքների միջոցով, ապա բարոյական արդարությունը հիմնվում է մարդու ներքին արժեքների վրա։ Այս երկու կողմերի համադրությունն է, որ ապահովում է առողջ և համերաշխ հասարակություն։




