
Ջրածին ստանալու համար կատարեցինք մի շարք գործողություններ, որոնք ցույց են տալիս, թե ինչպես մետաղները կարող են փոխազդել թթուների հետ և առաջացնել ջրածին գազ:
Սկզբում վերցրեցինք ցինկ մետաղը, որը տեղադրեցինք փորձանոթի մեջ։ Ապա ավելացրեցինք աղաթթու (HCl), որը քիմիական ակտիվ թթու է։ Երբ ցինկը սկսեց փոխազդել աղաթթվի հետ, տեղի ունեցավ ռեակցիա, որի ընթացքում ջրածին գազի պղպջակներ սկսեցին ձևավորվել։ Սա նշանակում էր, որ առաջացել էր ջրածին։ Ռեակցիան կարող է ներկայացվել հետևյալ կերպ.
Zn + 2HCl → ZnCl₂ + H₂↑
Այս ռեակցիայի ժամանակ ցինկը միանում է աղաթթվի հետ՝ առաջացնելով ջրածին գազ և ցինկի խլորիդ (ZnCl₂) աղը։
Ապա, որ համոզվենք, թե գազը իսկապես ջրածին է, վառեցինք լուցկի և մոտեցրեցինք այն փորձանոթի վերևում գտնվող բաց արանքին։ Երբ լուցկին մոտեցավ, տեղի ունեցավ պայթյունային ձայն։ Սա նշանակում էր, որ անջատվող գազը ջրածին էր, որովհետև ջրածինն ունի մի առանձնահատկություն՝ այն դյուրավառ է և այրվում է, երբ հանդիպում է օդում գոյացող թթվածնին։
Ջրածինն այրվելիս առաջացնում է ջուր, և այս գործընթացի քիմիական հավասարումը հետևյալն է.
2H₂ + O₂ → 2H₂O