Նախ վերցրեցինք քարաղի խառնուրդը, որը բաղկացած էր աղից և ավազից: Սկզբում այն կշռեցինք, որպեսզի իմանանք խառնուրդի ընդհանուր քանակը: Այնուհետև այդ խառնուրդը տեղափոխեցինք մաքուր անոթի մեջ: Անոթի մեջ ավելացրեցինք տաք ջուր, քանի որ տաք ջուրը նպաստում է աղի ավելի արագ լուծվելուն, մինչդեռ ավազը, լինելով անլուծելի, մնում է անփոփոխ:
Երբ տաք ջուրը լցրինք անոթի մեջ, սկսեցինք խառնել այն՝ համոզվելու համար, որ աղը ամբողջությամբ լուծվում է: Խառնելիս նկատեցինք, որ ջուրը դառնում է թափանցիկ աղաջուր, իսկ ավազը սկսում է կամաց-կամաց նստել անոթի հատակին: Երբ խառնուրդը լավ խառնվեց, թողեցինք այն հանգստանա որոշ ժամանակ, որպեսզի ավազը լիովին նստի ներքև՝ ձևավորելով կայուն նստվածք:
Այդ ընթացքում անոթի մեջ ձևավորվեցին երկու շերտ՝ վերևում՝ հստակ աղաջուրը, իսկ ներքևում՝ խիտ ավազի շերտը: Հաջորդ քայլը այդ երկու շերտերի բաժանումն էր: Մաքուր աղաջուրը քամեցինք ձագարի օգնությամբ: Ձագարի մեջ տեղադրեցինք ֆիլտրի կտոր, որը կանխեց նույնիսկ ամենափոքր ավազի մասնիկների անցնելը: Այսպես ստացանք մաքուր աղաջուր՝ առանց կեղտոտ մասնիկների:
Այնուհետև մաքուր աղաջուրը լցրեցինք փորձանոթի մեջ և սկսեցինք այն եռացնել: Եռման ընթացքում ջուրը սկսեց գոլորշիանալ: Ջրի գոլորշիացումը տեղի էր ունենում աստիճանաբար, և փորձանոթի մեջ մնաց միայն աղը: Աղը հայտնվեց փորձանոթի պատերին և հատակին՝ որպես ամուր սպիտակ բյուրեղներ:
~ Կարոլինա Եսայանի ուսումնական բլոգ ~ 