Բակում մենք հեծանիվ ենք վարում, հետաքրքիր խաղեր ենք խաղում, oրինակ՝ գործնագործ: Ես քանի որ շատ-շատ եմ սիրում մարզվել, դրա համար էլ ամեն օրը ուրախ-ուրախ գնում եմ բակ մարզվելու:

~ Կարոլինա Եսայանի ուսումնական բլոգ~
~ «Միջին դպրոցի» 6.8 դասարան ~
Բակում մենք հեծանիվ ենք վարում, հետաքրքիր խաղեր ենք խաղում, oրինակ՝ գործնագործ: Ես քանի որ շատ-շատ եմ սիրում մարզվել, դրա համար էլ ամեն օրը ուրախ-ուրախ գնում եմ բակ մարզվելու:
Միլիոն տարի մեզանից հետո… Լիովին նոր աշխարհ… Ա~յ քեզ հրաշք… Բևեռները միաձուլվել են ,երբեմնի սառը, մտքից զուրկ բնակիչները սովորել են մտածել:Բոլոր մարդիկ հրաշքով բարի են դարձել:Սովորել են սիրել, օգնել միմյանց:Նրանք այլևս չունեն չար մտքեր:Սա պարզապես հրաշք է: Ի~նչպես փոխվեց ամեն ինչ, չ՞է որ հակառակն էր տիրում.մարդկանց փոխեց մեծ ցանկությունը՝լավը դառնալու:
Փաստորեն ճիշտ է, երբ ասում են ,որ մի բան շատ ես ցանկանում՝ իրական է դառնում:
Մի անգամ սառնարանը մտածեց. << Այս ինչ ցուրտ է այստեղ:Երանի ինչ-որ մեկը սովածանար, բացեր դուռը և մի փոքր տաքություն գար ,որ ես մի քիչ ջերմանայի >>: Եվ այդ պահին փոքրիկ տղան բացեց դուռը և մոռացավ փակել այն :Սառնարանը սկսեց հալչել և մտածեց,որ զուր էր այդպես ուզել:Մթերքները սկսեցին փչանալ, և սառնարանը նույնպես փչացավ:
Ինչպես հիշում եք մենք արդեն գիտենք Ալիսա-Գլորիկի որոշ արկածների մասին, իսկ այժմ ձեզ կպատմեմ, թե ինչ նոր արկածների միջով անցավ այդ խենթ աղջնակը: Մի անգամ Ալիսա-գլորիկը այնքան քաղցած էր, որ հայտնվեց սառնարանում: Նա մի կուշտ կերավ բոլոր ուտելիքները և որոշեց, սովորության համաձայն մեկ այլ հետաքրքիր տեղ գլորվել, սակայն այնքան էր գիրացել, որ չկարողացավ սառնարանի դռնով անցնել: Սկսեց լաց լինել, օգնության կանչել: Այդ պահին հայտնվեց բարի փերին և պայմանով, որ Ալիսան ալյևս խենթություններ չի անի՝ նրան օգնեց դուրս գալ այնտեղից: Բայց Ալիսան չլսեց փերիին և գլորվեց այնքան, որ հայտնվեց այս անգամ էլ գայլի երախում և որպեսզի գայլը նրան չուտի, հնարամիտ Ալիսան կոտրեց գայլի բոլոր ատամները և փախավ:☺😊🥰🙂😄
Ես կարծում եմ, որ չար գործեր չի կարելի անել, որովհետև դա բումերանգի պես կվերադառնա քեզ:
միշտ բարին հաղթում է չարին:
Իմ երկրորդ նկարում ես նկարեցի հրաշագործներին ,ինչպես են քաղցրավենիք հյուրասիրում մոգերին և բարությունը տեսնելով նրանք բարիանում են:
Մի օր բակից վերադարձա տուն, այնքան հոգնած էի, որ անմիջապես քնեցի ու մի զվարճալի ու տարօրինակ երազ տեսա:Երազում տեսա ինձ, բայց մեջքիս թևեր էին աճել ու ես փորձեցի թռչել: Թռչեցի այնքնան բարձր, որ հայտնվեցի ամպերի մեջ, որտեղ կային շատ թռչուններ, և բոլորը ողջունում էին ինձ:Թռչելիս այնքան մոտ էի արևին ,որ թվում էր հիմա կայրվեմ:Արագացրեցի թռիչքս , որ փախչեմ արևից ու ի~նչ ուրախություն ՝ վերջապես հայտնվեցի անձրևի գրկում,այն ինձ ոտքից գլուխ թրջեց:Հանկած զգացի, որ թևերս անհետանում են և արագ սլանում եմ ներքև:Արթնացա և հասկացա, որ մայրիկս է արթնացնում: Ափսոս, որ շուտ արթնացրեց,դեռ ինչքա~ն հետաքրքիր ու զվարճալի արկածներ էին ինձ սպասվում:
Մի տարօրինակ առավոտ էր, երբ ես արթնացա քնից:
կարծես ամեն ինչ շրջվել էր: Մայրիկս պայուսակս վերցրեց,
դրեց ուսերին և շտապեց դպրոց: Ես մտածեցի, որ եթե
մայրիկս աշակերտուհի է, ուրեմ ես էլ կարող եմ լինել ուսուցչուհի: Որպեսզի համոզվեմ, արագ հագնվեցի և
շտապեցի դպրոց: Ճանապարհին տեսա, որ մրգերի վրա
ծառեր են աճել, մեքենաները շրջված են երթևեկում:
Երբ մտա դպրոց ուսուցչուհիներս աշակերտ էին
դարձել և բարձրաձայն աղմկում էին: Ես զայրացած ասացի, որ լուռ մնան և բոլորը լուռ նստեցին: Շատ զվարճալի էր ինձ համար: Ես շատ կուզեի, որ աշխարհը
միշտ այսպես շուռ եկած լիներ:
Ես ուսումնասիրեցի իմ դասընկերուհի՝ Ավետիսյան Միլանայի ուսումնական բլոգը:Նյութերը բավականին շատ էին , բայց քիչ էին նկարները և տեսաֆիլմերը: Եթե դրանք շատ լինեին, ավելի գեղեցիկ և պատկերազարդ կլիներ իր բլոգը: Ամենից շատ մաթեմատիկայի նյութերն էին :Գրառումները գրագետ էր կատարել, տառասխալներ չուներ:Քանի որ ես շատ եմ սիրում բլոգերում տեսաֆիլմեր բաժինը, նայեցի Միլանայի բոլոր տեսաֆիլմերը, և ինձ դուր եկավ զատկական խաղը:
Զատկի տոնն է, տես՛,մոտենում
Ամենքս մի գործ է անում.
Տատիկս,ահա, ձու է ներկում,
Իսկ ես կողքից նրան օգնում.
Կարմիր զատկի գովքն եմ երգում: